Γιατρέ μου Έναν Γιατρό

«Θα είναι σαν να έχεις Facebook, αλλά θα δεν θα έχεις Facebook»
Γέρων Ζουκερμβέργιος

Μια χαρά είμαι, πώς να είμαι? Γιατί, νοιάστηκες? Αν δε σηκώσω εγώ το τηλέφωνο, εσύ αποκλείεται να φιλοτιμηθείς να με πάρεις. Ή έστω ένα μήνυμα βρε αδερφέ. Αλλά δε πειράζει. Σε παίρνω εγώ, με τη σύνταξη την πετσοκομμένη. Να μη σου στερώ και τα SMS και τα μεγκαμπάι. Άλλωστε εσύ πνίγεσαι μονίμως. Και την Κυριακή που σε πήρα δε το σήκωνες, λέω θα είσαι σε κανένα ραντεβού. Τι? στο Καραϊσκάκη? Βρε δε βαρέθηκες, βρε κοντεύεις 50, τι 50?, τα πενήντα σε δυο μήνες τα κλείνεις, πάνε τα πενήντα, πες 60 τώρα, ακόμα με το Αναστόπουλο και τον Μητρόπουλο ασχολείσαι? Και ξεσηκώνεις και τον μικρό, γιαυτό βρίζει. Εμένα με έχεις ακούσει να βρίζω? Αλλά ίδιος ο θείος σου ο Τάκης, που τσακωνόταν στην προβλήτα στ’ Ανάπλι και μαζευόταν όλη η ψαραγορά να ακούσει τις βρισιές του. Βέβαια θα μου πεις κι ο πατέρας σου – Θεός σχωρέστονα, που δεν το βλέπω – δεν έλεγε και λίγα, αλλά τέλος πάντων να μη μιλήσω, γιατί μετά με λέτε και κακιά. Αν σε απασχολώ πες μου να κλείσω, θάχεις και δουλειές, έχω κι εγώ να μαγειρέψω. Τι φτιάχνω?, τι να φτιάχνω, δυο πατάτες κι ένα κολοκύθι, ένας άνθρωπος ολομόναχος σαν τον κούκο, τι θες να φτιάξω, παστίτσιο? να το φάει ποιός? κάτσε ένα λεπτό γιατί είναι αυτή η Σούζη στο σκάι να ακούσω τον καιρό, πώς δυναμώνει αυτός ο διάτανος, αλλά σου είπα, πάρε μου ένα ενμπιθρί, να ακούω, με έχεις με το τρανζίστορ το προπολεμικό, σσσς, κάτσε-κάτσε ένα λεπτό, κάτι λέει, άντε πάλι βροχές το Σαββατοκύριακο, κοίτα τον, κοίτα τον τον μαλάκα τον προτοψάλτε που τη διακόπτει συνέχεια πάνω στο καλύτερο, ορίστε τώρα με το ζώον το όρθιο, με κάνει και βρίζω. Τέλος πάντων, για Βελιγράδι πότε φεύγεις?, α, πάλι καλά, άρα θα είσαι εδώ αυτή τη βδομάδα, ωραία, θέλω την Πέμπτη το βράδυ να περάσεις από τη θεία σου την Αμαλία, καταλαβαίνεις τώρα, μεγάλη γυναίκα με ένα νεφρό… τι εννοείς τσικνοπέμπτη? πάλι θα πάτε να ντερλικώσετε? ξέρεις τι έλεγε ο θειός σου ο Τάκης, φοβερός βωμολόχος, αλλά έλεγε και κάτι νόστιμα «ότι έβγαλα στα ξένα, στο μ@νί και στην ταβέρνα», χαχαχαχα, καλό ε?, είδες, μόνο εγώ σου λέω αστεία, εσύ μούγκα, αλλά τέλος πάντων δε μιλάω, το βουλώνω, απλώς εκνευρίζομαι γιατί τον έχεις κάνει και τον μικρό σαν την αφεντομουτσουνάρα σου, έρχεται εδώ, γειά γιαγιά, τι θα φάμε? στρογγυλοκάθεται ο κύριος, χλαπακιάζει τους κεφτέδες, τις πατάτες, τα λουκάνικα, τον ρωτάω «πώς πήγε το σχολείο γλυκέ μου?», «ωραία», «τι κάνουν οι φίλοι σου?», «καλά», «γράψατε κανένα διαγώνισμα σήμερα?», «όχι», σαν να ακούω εσένα, δεύτερη λέξη δεν του παίρνεις, ξέρεις τι μου θυμίζει αυτό?, τον αλουπογιάννη τον ζαβό στο χωριό, που σου απαντούσε με ερωτήσεις «Τί κάνεις Γιάννη?», «Τι να κάνω?», «Τι κάνει η μάνα σου?», «Τι να κάνει?», «Τι είπε ο γιατρός?», «Τι να πει?», εσένα βλέπει ο μικρός και τα κάνει, ωραία ανατροφή του δίνεις, αλλά σταματάω εδώ, γιατί δε μου αρέσει να επεμβαίνω. Δεν είναι κι ο ρόλος μου άλλωστε αυτός. Τώρα που είπα ρόλος, αύριο θα πάμε θέατρο με την Ελένη, παίζει ένα καταπληκτικό, το 12 ένορκοι, να πάτε να το δείτε, όχι δε το έχω δει, αλλά λέει η Ελένη ότι είναι απίθανο, θέλει να πάμε μαζί για να ξεσκάσει, ξέρεις ότι ήτανε τρεις βδομάδες κρεβατωμένη τάβλα με την γρίπη των χοίρων, όχι δεν πήγε στο γιατρό, αλλά έχει μια κυρία που της καθαρίζει μια φορά τη βδομάδα, Ρουμάνα, αυτή ήταν καρδιολόγος και διευθύντρια στο κρατικό νοσοκομείο Βουκουρεστίου στις εντατικές και της λέει, «κυρία Λένη, έκει γκρίπη, να πάρει εκινάτσια και να κάτσει σπίτι», πήρε η Ελένη εχινάτσια, σε δυό μέρες περδίκι. Και ξέρεις, της είπε αυτή η Ζβετλάνα ότι η εχινάτσια είναι ένα κι ένα και για τα παιδιά. Να πάρεις να τους δώσεις και να μου πάρεις και μένα, ή μάλλον όχι, άσε με εμένα, θα πάρω μόνη μου, αν περιμένω από σένα θα έχουν ήδη νομιμοποιήσει την κάνναβη, στα παιδιά να πάρεις και να πίνεις και εσύ που καπνίζεις πάφα πούφα, 60 χρονών άνθρωπος και καπνίζεις, όλοι βρε το έχουν κόψει, φωνάζουν οι γιατροί, τώρα εγώ σου μιλάω κι εσύ καπνίζεις και γράφεις στον υπολογιστή, συγγνώμη, μια ερώτηση μου επιτρέπεις? Αν μου επιτρέπεις, δηλαδή. Εμένα πότε θα μου φτιάξεις φέισ-νμπουκ? Όλες οι φίλες μου έχουνε, μόνο εγώ δεν έχω. Να επικοινωνώ και με τα παιδιά. Τι εννοείς έχω ήδη?»

Μουσική Υπόκρουση: Γιατρέ μου έναν γιατρό