Ο Δάσκαλος και τα Mules

“I would hate for someone to look at my shoes and say: “Oh, my God! That looks so comfortable!””

Christian Louboutin

Η Χαϊδελβέργη υπήρξε μεγάλο σχολείο για τον Δάσκαλο. Πέρασε 3 χρόνια ταμπουρωμένος στο τριώροφο του Herr Kibling, σε ένα καταθλιπτικό κτίριο στον αριθμό 6 της Panoramastrasse, που το μόνο πανόραμα που διέθετε ήταν η σκατόφατσα της γριάς Frau Schaudi που αργοσάπιζε με τη γάτα της την Inge στο απέναντι κτίριο.

Κάθε 1η του μηνός, ο Δάσκαλος άκουγε τα αργόσυρτα βήματα των Birkenstock, 43 νούμερο, του κυρίου Kibling καθώς ερχόταν για να εισπράξει χαιρέκακα το νοίκι του. Συνταξιούχος υδραυλικός, φανατικός ψηφοφόρος του CDU και ντελικάτη φύση, ο Herr Kibling θεωρούσε την είσπραξη του ενοικίου κορυφαία στιγμή ηδονής, εφάμιλλη της αίσθησης μιας καλής γούνας πάνω στο γέρικο γυμνό κοκαλιάρικο σώμα του.

– Κύριε Kibling, ορίστε τα 200 μάρκα σας, είναι το ενοίκιο του μηνός Δεκεμβρίου. Και εδώ σας έχω άλλα 100 μάρκα, για να αγοράσετε ένα καινούργιο ζευγάρι παντόφλες. Τις αξίζετε. Θεωρείστε το ως ένα χριστουγεννιάτικο δώρο από τον νοικάρη σας, του ψιθύρισε ο Δάσκαλος.
Ο Herr Kibling κοίταξε σαστισμένος τον Δάσκαλο, μετά άρπαξε τα χρήματα, τα έχωσε βιαστικά στο ρομπάκι του και έφυγε χωρίς δεύτερη κουβέντα.

=======================

Το πρωί εκείνης της παραμονής των Χριστουγέννων, ο Αστυνόμος Graumann βλαστημούσε την τύχη του με το περιστατικό πού του έτυχε. Στο σαλόνι του ισογείου της Panoramastrasse, από τον κεντρικό πολυέλαιο, κρεμόταν το άψυχο σώμα του κυρίου Kibling, τυλιγμένο σε μια κατακόκκινη μεταξωτή ρόμπα. Στο τραπεζάκι δίπλα, πάνω στην ανοιγμένη Bild, ένα ζευγάρι ροζ λουστρινένια mules, 43 νούμερο, στραφτάλιζαν κάτω από τα φωτάκια του χριστουγεννιάτικου δέντρου. Μια γάτα περιφερόταν αδιάφορη, κατουρώντας επιδεικτικά, αυτά που ο Αστυνόμος θεωρούσε “κρίσιμα στοιχεία”.

Εκείνο το Γενάρη, ο Δάσκαλος παρέμεινε στο τριώροφο, χωρίς να ξανακούσει τον ήχο των αναθεματισμένων Birkenstock, και χωρίς φυσικά να πληρώσει νοίκι.

“Αν κάτι μου έμαθε η Γερμανία”, μου εξομολογήθηκε χρόνια μετά ο Δάσκαλος, “είναι ότι πρέπει να μάθεις να συμφιλιώνεσαι με τη φύση σου, ότι δε πρέπει ποτέ να εμπιστεύεσαι τις γάτες και τα μέρη που δεν έχουνε ήλιο, κι ότι τα mules πρέπει πάντα να τα αγοράζεις ένα νούμερο μεγαλύτερο, για να μη σε χτυπήσουν στο κότσι.”

Τό’χουμε.

* Η ζωγραφιά: Ο Herr Kibling. Μολύβι, παστέλ, ακρυλικά σε Α4 πολυτελείας. Δια Ελληνικοτάτου χειρός Βασίλειου Γιοκουσκουμτζόγλου

** Μουσική Υπόκρουσις: Χατζηφραγκέτα – Ο Δάσκαλος κι Εγώ