“Δάσκαλε μην μας οδηγείς στον πειρασμό. Πες μας μόνο πού είναι, και θα τον βρούμε μόνοι μας”
Sam Levenson
Η Ελένη διέθετε ένα ζευγάρι πανέμορφα στητά βυζάκια, που χοροπήδαγαν ανέμελα κάθε φορά που κατέβαινε γελαστή τις σκάλες του διώροφου στα Μελίσσια.
Ο Δάσκαλος τα συναντούσε συχνά – και όχι πάντα τυχαία – στο πλατύσκαλο του πρώτου ορόφου όπου έμενε.
– Καλημέρα, Δάσκαλε. Φεύγεις για δουλειά? ρώτησε η Ελένη.
– Καλώς το μωρό το τρελό! Ξαναμμένος είσαι πάλι σήμερα, κωλόγερε?, τον ρώτησαν με τη σειρά τους τα βυζάκια.
– Μπορώ να κάνω κι αλλιώς? απάντησε ο Δάσκαλος, που είχε τη μαγική ικανότητα να απαντά και σε δύο ερωτήσεις ταυτόχρονα.
– Άργησες για τη δουλειά, ή μου φαίνεται?, τον ρώτησε η Ελένη με το δίκιο της.
– Παλιόπαιδο, θέλεις πάλι να σκίσεις το μπουστάκι και να γλύψεις τις ρογίτσες μας, έτσι δεν είναι? τον πείραξαν προκλητικά τα βυζάκια.
– Δεν είναι η πρώτη, ούτε η τελευταία φορά, απάντησε στο ίδιο μοτίβο ο Δάσκαλος.
– Στο τέλος θα σε απολύσουνε, Δάσκαλε. Δεν θα έπρεπε να ξυπνάς λίγο νωρίτερα; απόρησε η Ελενίτσα.
– Ακόμη να χώσεις το πρόσωπό σου ανάμεσά μας και να μας ρουφήξεις?, ρώτησαν ανυπόμονα τα βυζάκια.
– Λές να το κάνω?, αναρωτήθηκε κι ο Δάσκαλος με τη σειρά του.
– Μαλάκας, παιδί μου, από μικρός καθυστερημένος και μαλάκας, είπε με τη σειρά της η κυρά Μαρία, η θεία του Δάσκαλου, που ξεπρόβαλε στην πόρτα, και η οποία,
παρότι ωραία βυζιά δεν είχε,
είχε όμως τη μαγική ικανότητα να απαντά και σε τρεις ερωτήσεις ταυτόχρονα.
* Η φωτό: Διαφήμιση ανεξίτηλου μαρκαδόρου
* *Μουσική Υπόκρουσις: I wanna be like you – Louis Prima
Leave a Reply