Ασκήσεις (Do the Maths)

“What a fine weather today! Can’t choose whether to drink tea or to hang myself.”

Anton Chekhov

Η άσκηση είναι απλή.

Ήλιος με ψιχάλες και συνάντηση σε meeting room πολυεθνικής. Συνδυασμός κοστούμι-γραβάτα- υγρασία. Τα παντελόνια των κουστουμιών είναι έτσι φτιαγμένα, ώστε μόλις η υγρασία ξεπεράσει το 70%, να αρχίσουν να μουσκεύουν, αγκαλιάζοντας το μπουτάκι διακριτικά, σαν κολάν. Ειδικά αν έχεις μπούτι μπαμπάτσικο, σαν το δικό μου.

Καθισμένος στο δερμάτινο καρεκλάκι, σκουίκ- σκουίκ στην παραμικρή κίνηση, το πανδαλόνι να σφίγγει σαν πύθωνας, τα δερμάτινα παπούτσια, σαν να τα νιώθω να μικραίνουν αυτά τα δερμάτινα παπούτσια – το μαρτύριο της κινέζας – και η γραβάτα σφιχτή για να αναπνέεις με ρέγουλο, μην το φαρμακώσεις μόνος σου όλο το οξυγόνο. Και συζητήσεις. Ατέρμονες συζητήσεις μισο-ελληνικά, μισο-εγγλέζικα, να τα ακούει ο Καραρήγας και να λαμπαδιάζουν από μόνα τους τα λόουερς.

Για συνοδεία, κουλουράκι με καφέ φίλτρου, πιο ουδέτερου κι από γαλλικό μανικιούρ.

Με πιάνω να βγάζω κρυφά μία-μία τις σταφίδες από τα κουλουράκια, με ψυχαναγκασμό γιαγιάς που διπλώνει στα 8 την πλαστική σακούλα. Η κυριούλα που κάνει την παρουσίαση με καρφώνει, κάνει ότι δε βλέπει το λόφο με τις σταφίδες το πιατάκι, ευγενέστατη, χαμογελάει “Σας κούρασα, ε?”

“Φέρε μου τον έλεγχο, να σου βάλω άριστα” θα της απαντούσα, αλλά δυστυχώς δεν είμαι ο Προύσαλης κι ας μοιάζει αυτή με την Γιουλάκη.

Σαν να συνωμοτεί όλο το σύμπαν για να πας τουαλέτα.

Στον διάδρομο του WC, τρεις καθαρίστριες χασκογελάνε. Φόρμες, μακό και κροκς γιαλατζί, κάτι λένε κάτι για έναν γκόμενο, ακούγεται ρουφηξιά φραπεδοκάλαμου, μια βιλέντα πάει κι έρχεται, μυρίζει τσιγάρο φρεσκοσβησμένο, με κοιτάνε, κρατιούνται για λίγο.

Στο πρώτο κατούρημα, τις ακούω που σκάνε στα γέλια.

Βρες τον μαλάκα.

* Μουσική Υπόκρουσις: Raphael Gualazzi – I wanna be like you (Disney jazz version)