Προσεχώς Καραντίνα

Και θα μας κλείσουν πάλι μέσα και θα υπάρχει πάντα ένας παρανοϊκός που θα μας εύχεται «Καλή Κυριακή», που είναι λίγο σαν να έχεις γαστρεντερίτιδα και να σου εύχονται «καλή ευκοίλια», η χορτοφαγία ως πάθηση και η παχυσαρκία ως επιλογή, οι δέκα τροφές που θωρακίζουν τον οργανισμό μας και να λείπει από τη λίστα το μπιτόκ αλά ρους, εκεί μας φτάσανε οι αλήτες, τα στούντιος ανήκουν στα γυμναστήρια ή στα φροντιστήρια?, να βγει εγκύκλιος να καταλαβαίνει ο κόσμος, αν τον σκύλο τον πιάσει κατούρημα μετά τις 12 τι γίνεται ?, απόψε αυτοσχεδιάζουμε, τώρα στο λοκντάου μπορούμε πάντα να διαβάσουμε ένα ωραίο βιβλίο, αλλά δε θα το διαβάσουμε, ή να ξεκινήσουμε ένα καινούργιο χόμπι, σκεφτόμουν την κηπουρική αλλά με κέρδισε η μανιοκατάθλιψη, αρκούσε ένας ιός για να αντιστραφούν οι όροι, να προστατεύσουμε τους ηλικιωμένους από τα παιδιά κι εγώ που νόμιζα ότι το πρόβλημα ήταν να προστατεύσουμε τα παιδιά από τους ηλικιωμένους, 50% τηλεεργασία και 50% χαμηλά λιπαρά, εσείς πού θα κάνετε καραντίνα τα Χριστούγεννα?, ξέρεις εσύ κανέναν μεσήλικα που να έχει κορωνοϊό?, όχι, αφού δεν υπάρχουν μεσήλικες, είναι όλοι υπερήλικες ηθοποιοί, πέταξε για την γειτονιά των αγγέλων ο Σον Κόνερι, κι εγώ που νόμιζα ότι είχαν απαγορευτεί οι πτήσεις, από κόβιντ θα πήγε κι αυτός, όχι είχε άνοια, μπα από κορωνοιό θα πέθανε και μας το κρύβουνε, παράνοια, δε θα κάνετε γιορτή στο σχολείο?, θα κάνουμε, αλλά θα είναι μασκέ, αχ, τι γουστόζικα που τα λέτε, έτσι είμαι εγώ, μπριόζος, λέτε να ξαναβγεί ο Τραμπ στις αμερικάνικες εκλογές, με ρωτάει ανήσυχος ο άνθρωπος που η τελευταία φορά που ψήφισε ήταν στις εκλογές της τρίτης λυκείου για το πού θα πάμε 5ήμερη, τώρα την πληρώνουμε όλοι για τριάντα κωλόπαιδα που κάνουνε πάρτις, αν ήταν στο χέρι τους θα μας κλείνανε όλους στο γηροκομείο – for children are innocent and love justice, while most of us are wicked and naturally prefer mercy, που έλεγε κι ο φουκαράς ο Τσέστερτον, φοβάσαι μαλάκα μου?, μόνο οι ηλίθιοι δεν φοβούνται, φυσικά και φοβάμαι, μπορεί να με καταντήσουν δεκάλεπτο στις οικογενειακές ιστορίες «άτυχος μεσήλικας κατέληξε στο Σωτηρία, κόλλησε κορωνοϊό από νουαζέτες που του έφερε η πεθερά του», υπάρχουν και χειρότερα, αντί να βρεθείς στην ελίτ των χιλίων άτυχων κρουσμάτων που «δεν τα κατάφεραν», να καταλήξεις το νούμερο 235,432 που τα τίναξε φέτος από καρδιά ή καρκίνο, φυσικά και φοβάμαι, η ψηλή στα τυριά δε φοράει μάσκα, μετακίνηση 6, πάω στα λαχανικά για πιο σίγουρα, «ωχ πηδώ, χοροπηδώ κι έχω ένα τσίρκο ηλεκτρικό, μες το μυαλό μου, μες το μυαλό μου πού χει όρια και μια ελευθερία ζόρικια, αλίμονό μου», προτείνω αύριο να κάνουμε μια σύσκεψη στο ζουμ να το κουβεντιάσουμε, μπόνους 50 ευρώ σε όποιον δεν θα φοράει πυτζάμες από τη μέση και κάτω, ένας ήρωας με παντούφλες, η επανάσταση θα ξεκινήσει μόλις τελειώσει το voice, το τραγούδι είναι από λα, αλλά σήμερα είμαι λίγο κρυωμενούλα, σας πειράζει να το πω από σολ;, πείτε το κι από ντο δίεση αλλά πείτε το, έχουμε και δουλειές, η παράσταση δεν τελειώνει αν δεν τραγουδήσει η χοντρή, βράζει παιδιά η κοινωνία, ο εγκλεισμός δε θα περάσει, όλο και περισσότεροι άνθρωποι καταλαβαίνουν επιτέλους ότι ο κόσμος εκεί έξω είναι λιγότερο επικίνδυνος από το σπίτι τους, είδες τι είπε ο κύριος καθηγητής, drei Professoren, Heimat verloren, οι γερμανοί είναι φίλοι μας, αρκεί να έρχονται για διακοπές στην Κυλλήνη, α μάλιστα, μεσήλικας, δεν θα χρειαστείτε νοσηλεία αλλά κάτι θα κάνουμε και για σας, αδερφή, ετοιμάστε μου ένα ράντζο εντατικής καραντίνας, done is perfect, because perfect is never done, από μικρός ήθελα να γίνω δικηγόρος, Αντώνη το παιδί έχει πρόβλημα, δεν είναι φυσιολογικά αυτά τα πράγματα, πες στην αδερφή σου να τον λογικέψει, ας γίνει τουλάχιστον σεφ ή μπαρίστα, έγραφε κάπου ο Gaddis “Justice? You get justice in the next world. In this world, you have the law.” γράψε σε ένα χαρτί όλους τους στόχους σου, αχ τελείωσε το χαρτί, θα τους γράψω στη μάσκα, δε χρειάζεσαι μάσκα ρε, όπου νάναι βγαίνει το εμβόλιο, ναι αλλά θα είναι ασφαλές?, τι λες τώρα, η θεία η Μέλανι στο Μέλμπουρν συμμετείχε ήδη στις δοκιμές, μια χαρά είναι, έβγαλε μόνο κάτι φτερά στην πλάτη, μικρά, μη φανταστείς, δεν πετάει – δεν τάχει μάθει κι ακόμα – η τεχνολογία προχωρά κι εμείς δεν μπορούμε να πάμε για έναν καπουτσίνο, παππού κοιμάσαι, να την κλείσουμε την τηλεόραση;, όχι πουλάκι μου, άστα τα παιδιά να παίξουν, αν δεν σε ενδιαφέρει πού θέλεις να πας δεν έχει και μεγάλη σημασία ποιόν δρόμο θα πάρεις, γειά σου ρε Κάρολ με τα ωραία σου, έλα τώρα, μην κάνεις σαν παιδί, ένας μήνας είναι, θα περάσει. Αυτό φοβάμαι κι εγώ. Καλό μήνα, μάγκες μου.

*Μουσική Υπόκρουσις: Σκοτεινό μου μυαλό – Πάνος Μουζουράκης