Βουβές Ωδές

Ένα ποίημα που είχα γράψει για τον Αγαπημένο μου Δάσκαλο Λευτέρη.
Σήμερα, στα 50 μου, σας το αφιερώνω με πολλή αγάπη. Πρόκειται για την Σπουδή Α’ του επίτομου κλασικού έργου μου με τον εκκωφαντικό τίτλο «Βουβές Ωδές για δυό Χονδρές», τo οποίo ο Δάσκαλος με ενέπνευσε να συνθέσω.

Το παραθέτω όπως γράφτηκε, πρωτόλειο, τραχύ, αληθινό. Ακόμα και σήμερα, δεκαετίες μετά, διατηρεί τη ζοφερή του λάμψη, αγγίζοντας φλέγοντα και διαχρονικά ζητήματα, όπως την παχυσαρκία, τα ιδιωτικά Πανεπιστήμια, τη στράτευση των γυναικών και τις εκπομπές μαγειρικής.

Αγάπη μόνο, αδερφές μου.

ΒΟΥΒΕΣ ΩΔΕΣ ΓΙΑ ΔΥΟ ΧΟΝΔΡΕΣ (ΣΠΟΥΔΗ Α’)

Χονδρή, εθύμιζε το σώμα σου ελέφα,

Φοιτούσες στις Σχολές του Κοντολέφα,

Κι όλο μαγείρευες βουβά,

Με ένα βιβλίο συντροφιά,

από τη Βέφα.

Ήσουν χονδρή, πολύ χονδρή,

Κι είχες μια φίλη καρδιακή

Απ’ το στρατό,

Χονδρή κι αυτή, μα έξω καρδιά,

Είχε ταλέντο στα γλυκά,

στο φαγητό

Κι όλο μαγείρευαν μαζί και τραγουδούσαν

Πρίμο σεκόντο, αγκαζέ, όσο μπορούσαν,

Κι όταν ζορίζονταν πολύ,

Από μια ύπουλη πορδή,

Την αμολούσαν.

Βωβή ωδή, σιγή πορδή,

Για μια χονδρή,

Βωβές πορδές, σιγές ωδές,

Για δυό χονδρές,

Βωβές πορδές μα και ωδές

Για τρεις χονδρές

Που τρώνε κλαίγοντας,

Βωβές ορδές από πορδές

Πέντε χοντρές,

Και πάει λέγοντας….

Σ.Σ. Το πρωτότυπο έργο δημοσιεύτηκε το 1980 και ανέβηκε για πρώτη φορά το 1981 ως μονόπρακτο στο Θέατρο Ντενίση, εισπράττοντας διθυραμβικές κριτικές. Ακολούθησαν 24 ακόμη εκδόσεις των δύο αντιτύπων, ενώ το έργο μεταφράστηκε το 2004 στην νοηματική.