(disclaimer: ίσως η πιο υποκειμενική ματιά σε δίσκο που έχει γραφτεί έβερ)  Είχε περάσει ήδη μια ώρα από τη στιγμή που πάρκαρε το αμάξι έξω από το diner αυτό, flying boots το έλεγαν κι ήταν κοντά στο σπίτι του, κοντά τρόπος του λέγειν, όταν ζούσε στην πόλη όλα ήταν δίπλα, και το καφέ εκείνο το... Continue Reading →

(ή αλλιώς τι μπορεί να σου κάνει μια φωτογραφία κι ένα τραγούδι-σε διασκευή κιόλας) είχε περάσει ήδη μια ώρα από τη στιγμή που είχαν εγκαταλείψει την ελπίδα ότι αυτό θα τελείωνε σύντομα, είχαν περπατήσει ως το σημείο του ατυχήματος κι είχαν καθίσει στο γρασίδι, δίπλα δίπλα, ν’αγναντεύουν τους καπνούς χωρίς να μιλάνε- είχε περάσει ήδη... Continue Reading →

Την ημέρα της γυναίκας πέρασα πολύ ωραία- στην αρχή εκεί που περίμενα στην καντίνα να πάρω καφέ όπως κάθε πρωί ήρθαν διάφοροι άντρες, όλοι τους κοντοί και άσχημοι, τυχαίο ίσως, και μου είπαν χρόνια πολλά- στην αρχή δεν κατάλαβα, της αγίας νόρας είναι άλλη μέρα, γενέθλια είχα την προηγούμενη εβδομάδα, λέω θα φταίει που δεν... Continue Reading →