Έφτασα νύχτα με ένα τρένο παγωμένο,σε τόπο ξένο, σκοτεινό, αλλοπαρμένο,Κάτσε μαζί αν θες να ακούσεις το σαράκι μου,Έφτασα μόνος,άναξ ή όνος,κι εχω κρυμμένη μια ζωήστο βαλιτσάκι μου Απ τη γενιά μου είμαι εγώ ο τελευταίος,Πότε τρελός, πότε κακός, πότε ωραίος,Από την Τροία, την ελιά, τη Μενεμένη,Δεν έχω στράτα και βολή,Δεν έχω δεύτερο βρακί,Ούτε έχω φέρει... Continue Reading →

"Να πεις στον Καραλή,Είμαι ακόμα το καλό παιδί που γνώρισε,Απλά πιο κουρασμένο,Να πεις στον Καραλή,Τον μπέμπη η ζωή τον στεναχώρησε,Αλλά δεν έγινε ποτέ μαλακισμένο» Καλοτάξιδο – Cortes H κυρα-Αγγέλα καθόταν στο δεύτερο σκαλί μπροστά στο σπίτι της, με μια γαλάζια λεκανίτσα από δίπλα, να καθαρίζει φασολάκια στην ποδιά της. Η γυναίκα ενός Στεργιόπουλου δεν αρκούσε... Continue Reading →

"Θα είναι σαν να πηγαίνεις στο Καρπενήσι, αλλά δε θα πηγαίνεις στο Καρπενήσι" Γέρων Ρασπούτιν Απέναντι σε κάθε νέα μόδα είμαι γενικά δύσπιστος. Eδώ που τα λέμε, μάλλον κακογερνάω και γίνομαι σταδιακά καχύποπτος απέναντι στα πάντα, ειδικά σε ζητήματα που τα θεωρώ προσωπικές σταθερές, πχ. αν μου στείλει ο PortoFinos την πίτσα με άλλο ντελιβερά... Continue Reading →

Si metrum non habet, non est poema* Για τους κατοίκους της Ανδρομέδας, οι άποικοι της Γης ανέκαθεν παρουσίαζαν ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Τον Γενάρη του 2018, σε μια καταδρομική επιχείρηση στα Μελίσσια, οι Ανδρομήδες κατάφεραν να απαγάγουν το enfant gate του ανθρώπινου είδους και να το μεταφέρουν μυστικά στα εργαστήριά τους στο Δυόν της Ανδρομέδας, μια μικρή... Continue Reading →

Barba non facit philosophum* Κάτσαμε κάτω από το Δέντρο σε κύκλο. Ο Δάσκαλος είχε προτείνει αρχικά να κάτσουμε όλοι περιμετρικά γύρω από το Δέντρο, αλλά στην ανατολική πλευρά υπήρχε ένας μικρός κάκτος και θα ήταν άδικο να πρέπει κάποιος να βάλει τον κώλο του πάνω σε ένα κάκτο, όσο μεγάλη κι αν είναι η επήρεια... Continue Reading →

«Που θα μου κάνει εμένα μάθημα ο κινέζος, πώς φτιάχνουμε τα ντολμαδάκια με τα αμπελόφυλλα. Όπα ρε μάστερ σεφ, είχες και στη Σαγκάη ντολμαδάκια αυγολέμονο. Άντε το πολύ να φτιάχνατε κανένα ρολό γιαλατζί, με ρύζι νυχάκι στον ατμό και τυλιγμένo σε μπανανόφλουδα. Άσταδιάλα, κλείστο το ρημάδι ανηψιέ, θα μου ανεβάσουν την πίεση. Κι αυτός ο... Continue Reading →

"He entered the territory of lies, without a passport for return" Graham Greene Η μορφή της Ελληνίδας Μάνας για την σημερινή γενιά των νέων 30-60 ετών έχει προσλάβει μυθικές διαστάσεις (ορίζω τη γενιά με μεγάλο εύρος, μπαμπάτσικη, ώστε να νιώθω πάντα νέος, μακρύτερα από τα 60 και κοντύτερα στα 30, ανθρώπινο). Πράγματι, αν εκείνη δεν... Continue Reading →